Τον κύβο παιδιά !

Φιλοσοφία χαρταετού συνέχεια αναρτήθηκε.

that awkward moment

που μετράς αντίστροφα τα μαθήματα της σχολής όχι για το πτυχίο αλλά για να φύγεις από τη χώρα σου.

Κι άλλοι ανόητοι:

Οι προφήτες.

Το παρόν δεν είναι νόμος.

Σας απέγραψα τις μάνες !

Γιατί τον απογραφέα αν δεν τον πληρώσεις γίνεται Τούρκος. 457,66 euros

post για να μην μείνει ά-post-ος ο Νοέμβρης

ά-post-ε Νοέμβρη κανείς δεν θα σε θυμάται ως τέτοιον !

Βιβλία-Χαλάνδρι

Με 810 τετραγωνικά μέτρα ο Ευριπίδης στο Χαλάνδρι βρίσκεται στην όγδοη θέση στη λίστα με τα μεγαλύτερα βιβλιοπωλεία σε όλη την Ελλάδα. Οχτώ βιβλιοπωλεία της λίστας βρίσκονται στο κέντρο της Αθήνας και ένα μόλις στη Θεσσαλονίκη.

funny bitch

Περί τραγικότητας συνανθρώπων ο λόγος και ανησυχία μεγάλη θα ήθελα να εκφράσω και πάρε σκαλωτικό gif.

είμαι βιβλιοφάγος...

...όχι χορτοφάγος.

3

Λίγα σύννεφα, αραιά κι αυτά. Θα εκβιάσουμε τη βροχή. Τα ελαφριά σταγονίδια θα τα βαρύνουμε να πέσουν, με εκρήξεις θα προκαλέσουμε τη βροχή, δεν πάει άλλο. Θα δημιουργήσουμε σύννεφα με τεράστιες συννεφομηχανές που θα τις αμολήσουμε να βόσκουν στους ωκεανούς, αυτές θα ρουφάνε νερό και θα το ξερνάνε σύννεφα στους ουρανούς, κι εκεί άγγελοι μαστιγωτές θα εκβιάζουν το ταξίδι τους για την ήπειρο κι εκεί θα βρέχουν. Νέα λουλούδια θα φυτρώσουν πάνω στις πέτρες. Μια βροχή θέλει.

2

Στον πρώτο όροφο της πολυκατοικίας, που ήταν η μόνη εκεί γύρω και περικλειόταν μόνο από μονοκατοικίες, τουλάχιστον για όσο έβλεπε το μάτι σου, ήταν ένα φως αναμμένο. Η πολυκατοικία ήταν ήδη παλιά, πέντε ορόφους ψηλή, με ρυτιδιασμένους σοβάδες στην όψη της. Σ' αυτόν τον πρώτο όροφο τέσσερα πρόσωπα έπαιζαν χαρτιά. Ανάμεσα τους ήμουν κι εγώ. Καθόμασταν στην κουζίνα -σ' ένα ογκώδες ξύλινο τραπέζι, με λίγο άβολες καρέκλες, ξύλινες κι αυτές- και ο φωτισμός στην πραγματικότητα ήταν πολύ πιο χαμηλός απ' ότι νόμιζε κανείς βλέποντας τον έξω απ' την πολυκατοικία. Ήταν ένα κίτρινο φως που πήγαζε απ' τον πάγκο της κουζίνας ο οποίος ήταν στα δυο μέτρα απ' το τραπέζι μας. Ήταν μάλλον σκοτεινά εκεί μέσα.

1

Κι όταν τελικά το βρήκα, το πήρα. Δεν ήταν αυτό που έψαχνα, όμως προσποιήθηκα χαρά. Κι άλλωστε πόσος κόσμος θα πονούσε αν πρόδιδα την απογοήτευση μου! Όλοι είχαν κινητοποιηθεί, όλοι δούλευαν για μένα. Και τώρα χαίρονταν με τη χαρά μου. Πόσο αφελής ήμουν; Σήμερα δεν είμαι στ' αλήθεια χαρούμενος;

Περί 2

Μπορώ να φανταστώ πολλά κακά. Μπορώ να φανταστώ να διψάω. Μπορώ να φανταστώ να πεινάω. Μπορώ να φανταστώ να μη βλέπω. Μπορώ να φανταστώ να μην ακούω. Μπορώ να φανταστώ τη χειρότερη αρρώστια. Μπορώ να φανταστώ να μην έχω φίλους. Μπορώ να φανταστώ να μην έχω οικογένεια. Μπορώ να φανταστώ τη γειτονιά μου να μην υπάρχει πια. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς έρωτα.

Τα μάτια στον χαρταετό.

Προστέθηκαν και τα μάτια. Καλή ανάγνωση.

Λιώσαμε λίγο Έιμυ.

Πόσο χάρηκα που πέθανε και πόσο άκουσα τα τραγούδια της αυτό το καλοκαίρι! Είναι μερικοί άνθρωποι που αξίζουν να πεθάνουν, που πεθαίνουν με το σπαθί τους. Skinny, ζάκι, καυλωτικά ασχημομούρα, και φωνάρα. Ο θάνατος της έγραψαν(ειρωνικά) πως: δεν ξάφνιασε. Προσωπικά τον θεώρησα ευχάριστη έκπληξη.

Αγαπώ το Χαλάνδρι. -2 the project

Αγαπώ το Χαλάνδρι γιατί έχει καλλιτέχνη του δρόμου που διασκεδάζει τα παιδάκια. Και έχει άνετο ΚΕΠ και σαλόνι curva με θέα καταρράκτη-τις τελευταίες μέρες καθαρό. Και kitsch συντριβάνια και τρελούς και ρεματιά και ποδηλατόδρομο και φίλους και τραγικούς και τραγικότατους και είναι πνευματικό. Άντε γαμηθείτε λοιποί τόποι!-κάποιων εξαιρουμένων. pame xal !

the project

Έχω λάθος.

Όταν νομίζω ότι δεν απαιτώ/δεν ζητώ επειδή δεν το κάνω με λόγια. Σε αυτές τις περιπτώσεις συλλαμβάνω τον εαυτό μου να απαιτεί/να ζητά με όχι λιγότερο άμεσο τρόπο-ίσως και πιο άμεσο. Ζητώ/απαιτώ με τη στάση μου και γίνεται με αυτόν τον τρόπο η απαίτηση πιο φορτική για μένα και με καταβάλει ψυχολογικά. Ζητώ απαιτώ με τη συμπεριφορά μου λοιπόν-όντας καλός. Ουσιαστικά τους φωνάζω: Ούι! Κοίτα πόσο καλός είμαι, κοίτα πόσο συνεπής. Μου οφείλεις ανταμοιβή!
Και πόσο βασανίζεται κανείς μ' αυτή τη συμπεριφορά. Κι αυτό γιατί ίσως ξεχνώ το εξής: αισθήματα άλλων για το πρόσωπο σου θα τύχει να τα απολαύσεις-αν όχι- τι νόημα να τα εκβιάσεις; Δεν μιλώ για έρωτα.

The Dreamers

"Ναι είμαι μεθυσμένος κι εσύ είσαι πανέμορφη. Κι αύριο το πρωί εγώ θα είμαι νηφάλιος αλλά εσύ θα εξακολουθείς να είσαι πανέμορφη."

Σιχαμένη

Εξεταστική τέλος. Αύριο Salonica, Παρασκευή  ξέφρενο Ποσείδι. Οσονούπω Berlin και πεζοπορία Πάρνηθα! Τις εδώ ημέρες μπυροποσία στο AlcoHole aka φωλιά. Σιχαμένη εξεταστική τα λέμε Σεπτέμβρη.

καταπληκτικό;

Είμαστε οι λύπες που διαλέγουμε να νιώσουμε. Η χαρά μας είναι μια και ίδια σε όλους: είμαστε ζωντανοί. Καταθλιπτικό.

χειμώνας-καλοκαίρι.

Τους χειμώνες θα είμαι κουστουμάτος. Τα καλοκαίρια χίπις.

Τα καλοκαίρια μπύρες, τους χειμώνες ουίσκι.

3 δις στο σύνταγμα.

3 δις αγανακτισμένοι(ήρθαν κι οι Κινέζοι!). Κι αποκαλύπτω το μυστικό τους:

Φοράνε το βραχιολάκι! Χαρίζει ισορροπημένη αγανάκτηση! Διατίθεται στο φαρμακείο της γειτονιάς!

Ποιος γράφει εδώ;

Δεν αναγνωρίζω ιδιοκτήτη πνευματικών δικαιωμάτων. Παραλογισμός η δεύτερη πράξη του inthemaking χαρταετού. Μήπως έχει τίποτα να πει;

Διακοπές κλεισμένες

Βερολίνο αυγουστιάτικα! Μπύρες, λουκάνικα και πάρκα! 500m από το καυλιτσέκι στην alexanderplatz! Εγχώρια και εισαγωγής πιπίνια!

Με ορειβατικό σακίδιο και ψηλές κάλτσες! Με πράσινα γυαλιά! 29 Ιουλίου - 3 Αυγούστου θα ροκάρουμε τα μαγαζιά του berlin.

μπυροποσία(sic)

Μπύρες πολλές, πάρα πολλές, μα ποτέ ποτέ δεν είν' αρκετές!

Κουλουράκι

Ξεκίνησα να γράφω το πρώτο μέρος της φιλοσοφίας του χαρταετού με τίτλο: εισαγωγή και το κουλουράκι του τσαγιού.

Descartes: λόγος περί της μεθόδου

Αν ο Descartes γεννιόταν δεύτερη φορά πιθανά να μην διάβαζε τα βιβλία του. Αν ο Descartes δεν είχε οικονομίες που του εξασφάλιζαν το ψωμί του πιθανά να ήταν δυστυχισμένος και να μην αποκτούσε υστεροφημία.

Επειδή όμως οι υπόλοιποι δεν είμαστε Descartes, κάτι έχουμε να πάρουμε διαβάζοντας το Λόγο του. Αρχικά θα μάθουμε ποιος ήταν. Και είναι πολύ ενδιαφέρουσα η προσωπικότητα του. Ακόμα, θα διαβάσουμε τους κανόνες της Μεθόδου που ακολούθησε στο έργο του. Εγώ από αυτούς συγκράτησα τον απίστευτο προγραμματισμό. Διαβάζουμε και τους κανόνες της προσωρινής ηθικής. Σ' αυτό το σημείο ταυτίζομαι αρκετά. Η Ηθική δεν ορίζεται κατά τη γνώμη μου παρά μόνο όταν κάποιος ολοκληρώσει τον σκοπό του. Μόνο τότε μπορεί να δει την Ηθική που πρέπει να υιοθετήσει. Βλέπετε τον κύκλο; Ο άνθρωπος, τελικά, για να μπορέσει να ολοκληρωθεί πρέπει πρώτα να ολοκληρωθεί. Το κλειδί κι η κλειδαριά ταυτίζονται. Γι' αυτό και είμαστε ατελείς, χωρίς σκοπό. Αυτό που με παραξενεύει είναι ότι ο Descartes ελπίζει σε μια οριστική Ηθική ύστερα από ένα ταξίδι γνώσεων το οποίο θεωρεί πεπερασμένο. Συμφωνώ απόλυτα μαζί του σχετικά με την προσαρμογή των επιθυμιών στις τυχαίες συνθήκες. Διότι χωρίς αυτήν την προσαρμογή κάποιος δεν ξεκινά καν το ταξίδι του, παρά βολοδέρνει άτακτα. Στη συνέχεια υποκλίνομαι στο θάρρος του Descartes να παρουσιάσει την Αλήθεια. Οι συλλογισμοί που τον οδηγούν στο dubito ergo sum αποτελούν μνημείο της ανθρώπινης σκέψης. Παρ' όλα αυτά θα διαφωνήσω ταπεινά με την πλειοψηφία των θεμελίων της φιλοσοφίας του. Δεν αμφιβάλλω ότι ο Descartes βρήκε την Αλήθεια. Απογοητεύομαι, όμως, που δεν την αναγνώρισε ως προσωπική, γιατί μόνο ως τέτοια μπορεί να θεωρηθεί ανάμεσα σε μια απειρία Αληθειών που ο καθένας μπορεί να βρει.

otinatane 3: η φιλοσοφία του χαρταετού

Πιο νωρίς απ' ότι και εγώ περίμενα ξεκινά ο τρίτος κύκλος του otinatane. Για πρώτη φορά το blog φέρει υπότιτλο: η φιλοσοφία του χαρταετού. Σ' αυτόν τον κύκλο θα προσπαθήσω να κάνω ένα βήμα παρακάτω, αρχίζοντας τη συγγραφή ενός πειραματικού ηλεκτρονικού βιβλίου. Στόχος μου είναι η ολοκλήρωσή του εντός του επόμενου έτους. Θα έχετε την ευκαιρία να παρακολουθήσετε όλη τη διαδικασία συγγραφής καθώς θα αναρτάται κατά τμήματα σε ξεχωριστή σελίδα. Εγκαινιάζω για πρακτικούς λόγους μια νέα ομώνυμη κατηγορία άρθρων στην οποία θα σχολιάζω και θα ενημερώνω σχετικά.

Σας χαιρετώ ενθουσιωδώς.

GAY GAY GAY

Κι όταν την βλέπεις να περνάει και χαμογελάτε και οι δυο, η χαρά σου είναι τόση που να σταματήσεις θες το χρόνο και να μένεις πάντα εκεί και να της γνέφεις. Δεν γνωρίζεστε κι αυτό κάνει την επιθυμία σου ακόμα μεγαλύτερη. Την επιθυμία -εννοώ- να την πλησιάσεις και δίπλα της να μείνεις χωρίς να την κοιτάς. Να νιώθεις κάτι παραπάνω απ' ό,τι συνήθως νιώθει κανείς. Να νιώθεις κάτι απ' το οποίο δεν εξαπατιέσαι και μόνο την αλήθεια σου λέει. Την μεγάλη αλήθεια ότι η εγωκεντρικότητα σου που όλοι παραδέχονται, τελικά, δεν αποδεικνύεται χειροπιαστά. Αφού είσαι εκεί και για μια στιγμή τον διπλανό σου τον νιώθεις πιο εγώ απ' το εγώ σου και μόνο να χαμογελάσεις είσαι ικανός. Είσαι τότε μεθυσμένος. Και δεν είσαι μεθυσμένος από μπύρα.

keep it weird

Αφού όλα είναι άπειρα και εκεί φαίνεται να βρίσκεται η αλήθεια γιατί λοιπόν κι εμείς να μην συμμορφωθούμε σ΄αυτό; Κι έτσι φαίνεται να νιώθω όμορφα, όταν με αποκαλούν περίεργο. Όταν νιώθω διαφορετικός. Καλά και -αναπόφευκτα μερικές φορές- κακά διαφορετικός. Ν' αλλάζω, λοιπόν, γνώμες και να συμπεριφέρομαι διαφορετικά σε ίδιες καταστάσεις και να γνωρίσω έτσι όσο το δυνατόν περισσότερα και να βρω έτσι το 'άπειρο' στην πεπερασμένη μου ζωή και να είμαι χαρούμενος με αυτόν τον τρόπο και να νιώσω πνεύμα -και όχι αισθήσεις μοναχά- και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα και να μην πιω και να πιω μια μπύρα.

*περίοδος που διχαζόμουν σχετικά με το σταμάτημα ή μη των μπυροποσιών(sic).

Τραγικοί

Με μαθηματική ακρίβεια ισχύει το εξής:

Περπατώ πάνω στα κεφάλια σας τραγικοί.

Πρώτος Χρόνος.

Κλείνοντας ένα χρόνο ως blogger νιώθω τον θαυμασμό σας. Ευχηθείτε μου οι πιστοί. Να περνάτε γαμάτα.

Γνωρίζω(t)

Παρατηρείστε το συνεχές του "γνωρίζω" στο χρόνο. Το "γνωρίζω" είναι μια διαδικασία ατελής.

kiting since last year.

Και postάρω ασταμάτητα και το κρατάω ψηλά! Μήπως έχεις ψηλά;

Κλείνοντας χρόνο.

Ως blogger. Θυμάμαι μεγάλες στιγμές. όπως το πρώτο μου post:

ένα χρόνο ρε φίλε. μήπως το γαμήσανε;

Θυμάμαι ακόμα την μοναδική έμπνευση για το Μαρουσάκι:

αγαπημένο άρθρο

Ακόμα ευχαριστώ την google που επιδοτεί τη δουλειά μου. Βασικά, άντε γαμήσου google!

Έρωτας 2

Είναι εξ ορισμού ανεκπλήρωτος.

Άνθρωποι 1

Ακτινογραφία κουραδίτσα. Μίζεροι και τραγικότατοι.

St. Patrick's Day aka Θερινό Μπυροστάσιο

17 Μαρτίου: Η μέρα στην οποία η επιθυμία για μπύρα αυξάνεται μέχρι να κορυφωθεί το δεκαπενταύγουστο, με την μεγαλύτερη μπυροποσία του ημερολογιακού έτους. Αρχικά, ευχόμαστε τα καλύτερα στους αγαπημένους Patrick Star και Patrick Ogunsoto.

Σ' ΑΓΑΠΆΩ

pots genen?

Ακολουθεί φωτογραφικό αφιέρωμα στη Θεά Μπύρα, μητέρα των μπυροκοιλιών.

Μπυροσυντριβάνι

Και φυσικά αγαπάμε μπυροκατούρημα!

pots genen?

Μια στοά, ένα λύκειο, μια ακαδημία, ένας κήπος μας έδωσαν παιδεία. Εκατομμύρια σχολεία μας την πήραν πίσω. potsgenen? Τρεις είστε. Βρείτε το.

Ποικίλη Στοά

Cyprus

Θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να έχει την τύχη να με φιλοξενήσει. Προϋποθέσεις: τουαλέτα στο γραφείο μου.

Βλέπω κύκλους.

Με λυπεί η ανικανότητα μου. Οι σκέψεις μου(στα χαρτιά) αποδεικνύεται να κάνουν κύκλους. Διαβάζω τις παλιότερες σκέψεις μου και διαπιστώνω ασυνέπεια, ασυνέχεια και αταξία. Δεν ξέρετε τι έχω στο μυαλό μου.


Δεν υπόσχομαι τίποτα καλύτερο.

Αγαπάμε κρέας

Αύριο η μεγάλη μέρα των κρεατοφάγων. Μπριζόλα σ' αγαπώ!

Συγγνώμη απ' τον εαυτό μου

Για τις στιγμές που μου πρόσφεραν γεμάτα ποτήρια και το χέρι μου με άγαρμπες κινήσεις(ή μήπως φύσηξε) τα έριξε. Και έτσι έχασα τις ευκαιρίες. Τις έχασα βέβαια γιατί η προσπάθεια μου να μαζέψω τα χυμένα ήταν τόσο μάταια όσο και γελοία.

Δεν το κρατάμε πια αληθινό?

Που πήγαν οι εποχές που λιώναμε 6ωρα στο Blue; Πότε σταματήσαμε να παίζουμε σκάκι; Γιατί σταματήσαμε να βγαίνουμε για γκόμενες; Assume δηλαδή γίναμε φλώροι; Ρε σοβαρευτείτε ρε.

Το Blue κύριε άνοιξε το '92.

πρώτο 2011 post.

Το πρώτο post του '11 θα είναι otinatane.

Καλό '11.